Na een voorzichtige verkenning door een kleine delegatie twee jaar geleden was de tijd rijp om ons serieus te gaan bemoeien met het veteranen-tournooi in Soissons. Omdat Hans Le Noble de laatste keer had geroepen dat hij het nooit meer zou doen was hij ook deze keer de trekker van het project. Marcel Tierie en Jos Lutz werden toegevoegd aan de tourcommissie voor wat hand- en spandiensten.

Zaterdag 29 april stonden 56 veteranen om 9 uur als lammetjes in de wei te trappelen voor de kantine. De stemming werd alleen maar beter toen de fraaie tourshirts en het prachtige tourboekje werden uitgedeeld. Door de afsluiting van de Hoornselaan kwam de bus iets later dan gepland (wie heeft die *.%$ bus geregeld?) maar onze chauffeur Boy Verstappen maakte dat ruimschoots goed die dag. Ondanks wat extra plaspauzes hadden we een voorspoedige tocht. Zoals bij elk schoolreisje maakten de boefjes achterin het het bontst. Maar na een kleine aanwijzing van de tourcommissie werd dat volwassen opgelost.

Goedgemutst kwamen we aan bij hotel Campanile in Soissons. Na het verdelen van de kamers en het poederen van de neuzen gingen we naar het Stadion van ACS om kennis te maken met onze Franse rugby vrienden. De sfeer was gelijk goed. Er stond een vrachtwagen met biervaten klaar en het eten stond op. Het uitserveren duurde nog even, op zijn Frans, maar het kwam rond een uur of 10.

Omdat veranderingen maar langzaam doordringen bij veteranen vierden we zondag 30 april Koninginnedag in Soissons. Het oranje was overal te zien op het toernooi en geliefd bij onze Franse en Engelse tegenstanders. Het toernooi was erg gezellig en prima georganiseerd. Er had één Engels team afgezegd, dus we streden om het Schild van Clovis met 9 teams. We speelden potjes van 20 minuten, zonder half-time, op een echt grasveld, onder een heerlijk zonnetje. De tos was bijzonder: elk team moest 3 spelers leveren om een jug bier uit een emmer met spenen te slurpen. Met ruim 30 spelers voorhanden konden we gelukkig voldoende wisselen.

Voor een bij elkaar geraapt team ging het opvallend goed. In onze poule wonnen we beide wedstrijden onder luide toejuichingen van onze supporters. Het middagdeel viel wat zwaarder. Het spelletje werd sneller en harder, er werd zelfs wat getrokken en gerommeld in de rucks. We verloren in de die ronde maar waren trots op de podiumplaats, toch nog 3e van de 9 teams. Het toernooi werd in stijl afgesloten. Er werd gezongen, er was goed bier, er werden onduidelijke drankjes en kaasjes uitgewisseld. En natuurlijk hing er al de hele dag stukken beest aan een spit. Obelix had zijn lol op gekund.

Maandag 1 mei reisden we terug naar het koude noorden, met uiteraard de nodige souvenirs en veel goede herinneringen. Om toekomstige subsidies veilig te stellen was er nog een culturele activiteit op de terugreis. Bij de Chouffe Brouwerij kregen we een rondleiding, genoten we van het kabouterbier tijdens de proeverij en lunchten we met frieten en huisgemaakt stoofvlees. Nadat de koppen voor de laatste keer geteld waren scheurden we in de luxe touringcar van Rijnders terug naar Purmerend. We kunnen terug kijken op een zeer geslaagde trip, in alle opzichten. En als onze (klein)kinderen de sterke verhalen niet geloven kunnen we altijd zeggen: gelukkig hebben we de foto’s nog....

Voorronde
Les All Laon Bic's (Laon, Fr) - RC Waterland Old Mermaids 5-15
Ches Barathletes (Amiens, Fr) - RC Waterland Old Mermaids 0-10

Finales
Les Lions d'Armagnac (Auch, Fr) - RC Waterland Old Mermaids 10-0
Les Papas du Ruck (Crépy, Fr) - RC Waterland Old Mermaids 10-0