Game on…

nov 27, 2019
Waterlands Bende van Ellende (part four)

Menig kinderhart slaat wat sneller dezer dagen. Aangejaagd door hogere suikerwaardes dan normaal zitten de kinderkoppies vol met verlangens. Waar de één nog vol geloof zijn schoen zet, staat de ander met beide benen op de grond en accepteert de werkelijkheid, de realiteit. En de realiteit is ook waar de Benjamins mee geconfronteerd werden in Castricum. Aanvankelijk was er enige verwarring over het te spelen schema, maar de werkelijkheid was toch een loodzwaar schema van vier wedstrijden achterelkaar. Als amuse, voorgerecht en hoofdgerecht stond een team van Castricum (CAS)op het menu en eencombi van Amsterdam/Zaandijk werd als dessert geserveerd.

“Droomstart”
Tegen het oranje team van Castricum geeft Waterlands Bende van Ellende meteen vol gas. De jonge badgasten zijn deze ochtend wel uit bed gekomen, maar zijn duidelijk nog niet wakker. Onze Monsters daarentegen wel degelijk. Snel combinatiespel met goede passes, alert in de verdediging en ijzersterk in het opzetten van de rucks. Vol zelfvertrouwen wordt de ene try aan de volgende geregen. Vol zelfvertrouwen en met enige branie spelen de Monsters de opponent van de mat. Na de laatste actie van de tweede helft laat het team van coach Wesley een indrukwekkende 14-2 noteren. Als amuse is het een smakelijke start van dit toernooi.

“Beide benen weer op de grond”
Castricum Zwart tapt echter uit een ander vaatje. Dit team draagt niet voor niets als teamnaam ‘zwart’. Waren ze All Black of droegen ze de zwarte band. Onze Benjamins werken hard en vechten voor wat ze waard zijn, maar al snel blijkt het team uit Castricum een maatje te groot. De tweedejaars Benjamins staan op en gaan weer voorop in de strijd. Een ieder zet zijn beste beentje voor, toch blijkt dit voorgerecht ons team iets te machtig. Met een 10-1 uitslag voor CAS Blacks is er maar korte tijd om uit te buiken op weg naar het hoofdgerecht.

“Keihard werken voor een verdiend resultaat”
Als maincourse het gele team uit Castricum. Blijkbaar een mix van spelers die gelijkwaardig is aan ons team. In een bijzonder aantrekkelijke wedstrijd spelen beide teams met het hart op de juiste plek. Vol passie wordt er gestreden om iedere centimeter van de grasmat. De klonten bagger vliegen ons als toeschouwers om de oren. Na een ijzersterke opening zet RCW 2-0 op het bord. In de fase die volgt stelt CAS orde op zaken en maakt een paar mooie trys. De schouders eronder, de mouwen opstropen en strijden. Wat volgt is een heelbijzondere en spannende strijd waarin er over en weer trys gescoord worden, veel turnovers volgen en heel wat ballen geript worden. Kortom smullen voor de liefhebbers van rugby. Lang lopen we achter de feiten aan, maar in de laatste minuut scoren de Monsters 7-7. Er volgt nog één laatste actie aangegeven door de zeer sympathieke Ref die onze teams vandaag begeleid. Een laatste kans om de zege binnen te slepen is voor CAS. Ze gaan er vol voor en weten de Bende van Ellende terug te dringen tot dicht tegen de eigen trylijn aan, ze zijn hard op weg naar de winst. Echter de Bende van Ellende wil niet buigen laat staan barsten en werkt, met nog 60 centimeter te gaan, de bal over de zijlijn en sleept daarmee een verdiend gelijkspel uit het vuur.

“Toetjesbuffet”
Als afzakkertje nog een potje tegen Amsterdam/Zaandijk. Bij beide teams slaat de vermoeidheid in combinatie met de kou een beetje toe. De passing is iets slordiger ,de tackles zijn minder fel en worden slordig bij beide teams. Regelmatig coacht deze Ref tijdens het spel en fluit af voor een High Tackle en legt op treffende wijze uit dat “De baldrager zelfmoord mag plegen, maar dat de tackelaar hem daar niet bij mag helpen..!!”. Wat een heerlijke geruststelling dat dit soort spelleiders onze meiden en jongens regelmatig begeleiden bij hun ontwikkeling op het Rugbyveld. Na het dessert en de koffie staat er 5-0 in het voordeel van de Bende van Ellende

Wat fantastisch begon kreeg een heel mooi vervolg. Het meereisde publiek werd op hun wenken bediend en verwend met strijd, een bij tijd en wijle oogstrelend Rugby met een hoofdletter R. Bij het volgende toernooi wordt nog meer drukte verwacht want de “Legende van Ellende” neemt haast mythische proporties aan. Zeer verdiend werd Bram Scheffer verkozen tot MVP van de week na zijn schitterende tackles en mooie trys.

Op naar volgende week, ik kan er nu al naar uitkijken.

Let’s go Monsters…